Bu gün haberlerde yer alan ve boşanma sebebi arasında sayılan aldatma ile ilgili Yargıtay 2 Hukuk Dairesinin kararı tartışılmaya açılmıştır. Yargıtay 2 HD kararında "Süreklilik göstermeyen bir defalık bir davranış Türk Medeni Kanunu’nun 166’ıncı maddesindeki evlilik birliğini temelden sarsılması durumu için yeterli olabilirse de haysiyetsiz hayat sürme sebebine dayalı boşanma kararı için yeterli değildir. Davalı kadının bir başka erkekle cep telefonu ile konuştuğu ve mesajlaştığı, toplanan delillerle anlaşılmaktadır. Davalı kadının gerçekleşen bu davranışı davacı koca bakımından birlikte yaşamayı ondan beklenemez duruma getirmiş ise de sürekliliği olmadığı anlaşıldığından haysiyetsiz hayat sürme ile Medeni Kanun’un 163’inci maddesindeki boşanma sebebi sabit kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır." diyerek haysiyetsiz hayat sürme temeline dayalı açılan boşanma davalarında haysiyetsiz bulunan hal ve davranışların süreklilik arz etmesi gerekir. Yine süreklilik arz eden bu haysiyetsiz hal ve davranışların diğer eş üzerinde etkisinin evlilik birliğini bitirecek tarz da yani diğer eş için birlikte yaşamayı ondan beklenmez hale getirmesi gerekir. Bir eşin diğer eşin bilgisi ve rızası olmadan başka birileri ile görüşmesi, iletişim araçlarını kullanarak ilişki kurması, toplumda kendisinden beklenmeyen ahlaksız hal ve tavırlar içerisine girilmesi ve bu fiillerin bir kez yapılması TMK 163 maddesi anlamında yalnız başına boşanma sebebi sayılmayacaktır. Ancak şu hususa da dikkat etmek gerekir. Toplumda sosyal, ekonomik ve kültürel yapısı yüksek olan aileler bakımından bu durumun daha ince düşünülmesi gerekir. Zira yapılan hayasız, haysiyetsiz, ahlaksız bir tavır ve tutum içerisine giren eş, bu fiili bir kez işlemiş ve bununla diğer eşin sosyal, ekonomik ve kültürel yaşantısını çekilmez hale getirmiş ise bu konuda artık fiilin süreklilik arz etmesi beklenmesi gerekir. 

"Bir seferlik ihlal ile bir şey olmaz" diyerek haberler zina sebebine  dayalı boşanmaya dayandırarak vermektedirler. Zira bir sefer eşi aldatmak boşanma olmuyormuş, aldatmanın süreklilik arz etmesi gerekir gibi bir algı oluşturulmuştur. Oysa zina sebebine dayalı boşanmada (TMK 161 maddesinde) zinanın vuku bulmuş olması ve bunun eş tarafından ispat edilmesi yeterlidir. Bu takdirde boşanmaya hükmedilecektir. Oysa hayasız ve haysiyetsiz hayat sürmede işlenin fiilin süreklilik arz etmesi ve bunun diğer eş açısından   birlikte yaşamayı ondan beklenmez hale getirmesi gerekir. Aksi halde boşanmadan bahsedilemez. Çünkü toplumda eşler arasında hayasız ve haysiyetsiz kabul edilen bazı davranışlar hata, ihmal ve bilgisizlik sonucu işlenmiş olabilir. Yani kastın olması gerekir. Kastın olması ise bu tür davalarda ancak hayasızca hal ve davranışların süreklilik arz etmesine bağlıdır. Bu sebeple hata, ihmal ve bilgisizlik sonucu işlenmiş bir fiile dayalı olarak aile birliğini bozmak, eşleri ayırmak, çocukları sahipsiz hale getirmek bu davalardan beklenen yarardan çok zararı ortaya koymuş olur. Toplumda beklenen faydadan çok zararı çoğalmış olur. Zira yasaların ve hukukun bu konuda temel amacı aile birliğini korumak ve buna zarar verecek halleri minimize etmektir. hata, ihmal ve bilgisizliğe dayalı veya kasten olsa dahi bir defa oluşan hal ve davranışlar ile aile birliğinin yıkılması daha kötü olacak ve sosyal sonuçları daha ağır olacaktır. Oysa bu tür tavır ve davranışların minimize edilmesi neticesinde toplumdaki sosyal fayda  daha büyük olacaktır. 

Bu bakımdan Yargıtay 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararın hayasızca - haysiyetsizce yapılan tavır ve davranışların bir kez oluşmasını yeterli görmemiş ve süreklilik arz etmesi istenmiştir. Bu durum sosyal toplumda oluşan menfaat dengesi için daha uygundur. 

Yıkmaktan ziyade yapmak için uğraşmak ve bu şekilde toplumu ayakta tutmak daha doğru olacaktır diye düşünüyorum. 

Av. Buket Turan